woensdag 4 december 2019

Een nieuw avontuur : verkopen op de kerstmarkt

Met een geweldig team van enthousiaste mensen werd een kerstmarkt gecreëerd.  
In de kleine gemeente Vimeiro wou men Pedro, een kind met een zware handicap, financieel ondersteunen en daarrond werd de kerstmarkt opgebouwd.
Er werden taarten en koekjes door ons gebakken, een heuse tombola werd ingericht en met een kleine donatie kon men op de foto met de kerstvrouw. :) 
We kregen fijne bezoekers maar wel veel te weinig. Toch slaagden wij erin om €850 voor Pedro op te halen. Bij zijn bezoek aan onze kerstmarkt kregen wij mooie glimlachjes van Pedro cadeau.










Voor mij was het toch wel een soort avontuur. Samenwerken met een groep Portugese vrouwen bleek heel positief en heel leuk. We hebben veel plezier gemaakt.
Verkopen in het Portugees blijkt nog niet zo vlot te gaan, maar gelukkig waren er ook mensen bij wie ik in het Engels terecht kon.
Ik heb 14 stuks van mijn uitgestalde waren verkocht met inbegrip van een beschilderde steen, die ik verkocht aan een jongetje, en een sculptuur van Dominique.





Zo een markt is zeker voor herhaling vatbaar !
Waarschijnlijk gaan we in februari deelnemen aan een ambachtenmarkt.
Wordt vervolgd...

Groetjes,

Veke


zaterdag 21 september 2019

Veranderingen aan de buitenkant

Het kan niet anders of we gebruiken ook onze verfborstels voor de buitenkant van ons huisje. Gelukkig is de verf hier niet zo duur in Portugal en kunnen wij ons goed laten gaan. Terwijl Dominique de grote stukken voor zijn rekening neemt hou ik mij bezig met de afwerking. We zijn voor het typische Portugese blauw gegaan maar i.p.v. dit rond de ramen en deur toe te passen zijn we voor een minder traditionele keuze gegaan nl het verven in blauw van de voordeur en de ramen. Wij zijn heel blij met het resultaat !


maandag 16 september 2019

Het begint met wat schilderen en eindigt in een atelier.

Wij starten dus inderdaad met het schilderen van de zolder. Naarmate de muren witter kleuren, worden onze ideeën groter en groter. Beiden denken we dat dit toch wel een hele leuke ruimte is en dat we misschien een tafel kunnen plaatsen om te werken aan mijn juwelen en andere dingen.



Mijn handige man bedenkt een werktafelontwerp en met 2 nieuwe planken en resten van hout krijg ik dus plots een grote mooie werktafel. En het stopt hier niet bij. De volledige ruimte wordt aangepakt en met resten van hout en planken komt er ook een tentoonstellingswand. Van oude ressortbakken maken we zelf een soort zetel. Nog een oud tapijt erbij en plots is dit nu een supergezellige werk- en loungeruimte geworden. We dromen al van mensen die hier over de vloer komen en wie weet ook wel onze spullen kopen.




Hoe heerlijk dit alles ook is het haalt mij wel terug naar de realiteit dat mijn fysieke toestand mij nog steeds niet in staat stelt om dagelijkse lichamelijke activiteiten uit te voeren. Tijdens de werken nam ik weer volop pijnstillers (want ja, ik wil echt wel meehelpen) , de nachten worden weer moeilijker en 's morgens voel ik mij terug een "wrak". Hierna heb ik volop de tijd nodig om te recuperen en te herstellen. Maar ik prijs mezelf heel gelukkig dat ik ook de mogelijkheid krijg om dit te doen.

Is dit een mogelijk toekomstig pad ?

Onze vrienden en familie zijn enthousiast over onze creatieve resultaten. Zo kregen we een voorstel om wat van onze creaties op te stellen bij een plaatselijke B&B. Dominique ging onmiddellijk aan de slag met hout en schroeven en timmerde een fantastische etalage. We experimenteerden om zelf presentatiemateriaal te maken. 


Hier kan je de resultaten zien. We zijn er fier op.

 

 



Er zijn ondertussen al een aantal dingen verkocht en daardoor worden wij alleen maar enthousiaster !
Er worden ideeën gesprokkeld om eens op een ambachtenmarkt te staan en waarschijnlijk zullen we in november deelnemen aan een kerstmarkt.
Dringend tijd dus om de Portugese taal te leren. Ik ben gestart met dagelijkse duolingo lessen en ja, ik hou het vol nu. 
Ook al gaat het moeilijk en is mijn geheugen nog steeds een grote zeef, ik geef niet op !

woensdag 4 september 2019

We blijven doorgaan...

Onze dagen blijven hier goedgevuld.

Deze krukjes vond ik hier in een van de stallen en ze hebben ondertussen een ware metamorfose ondergaan.



In juli heb ik mijn verjaardag gevierd met mijn Portugese vriendinnen. Ik bekommerde mij om de hapjes en het dessert en de vriendinnen maakten de sardienen klaar op de barbecue. Ik kreeg welgemeende wensen en zelfgemaakte cadeautjes.

 

 

En de pruimenoogst blijft doorgaan. Ditmaal zijn de gele pruimen (volgens sommigen mirabellen) aan de beurt. De oogst is enorm ! De ganse straat wordt bevoorraad en de buren zijn er heel blij mee alsook met de potten confituur die ik hen aanbied. Dominique heeft zijn eigen systeem bedacht om onze pruimen te oogsten :-)





De inspiratie wandelt zomaar binnen in mijn hoofd. Ook door het bezoek van mijn zus en een vriendin kreeg ik een serieuze duw in de rug om juwelen te beginnen maken. Och wat is dat fijn en wat bezorgt het mij rust. Bij het creëren kom ik in een soort wereld terecht waar ik de dingen om mij heen niet meer ervaar. Dan bestaat er enkel ik en mijn materialen. Dominique maakte voor mij de oorringstaander uit wrakhout.




Het weven blijft mij ook inspireren. De kleuren voor dit werkje zaten reeds lang in mijn hoofd !


Op een goedkope manier een buitendouche maken, dat kan dus. Natuurlijk is dit enkel met koud water. We kochten gewoon een systeem van Gardena voor €21. De wand maakte Dominique zelf met allemaal wrakhout. Met de zomerse temperaturen hier in Portugal maken we gretig gebruik van onze buitendouche, vooral na onze strandbezoeken.


Om de hitte toch een beetje dragelijk te maken spanden we een zonnedoek. Dominique vond nog wat oude steunpalen en die hebben we vervolgens in beton gegoten.


De warme avonden vragen om wat sfeer en gezelligheid en dat doen we met kaarslicht...